vizör...

ankara manzaralı huzurumla,
huzurumda ankara manzarasıyla,
ayaklarımı uzatmış arkama yaslanmışken,
ateş topunu uğurluyordum,

bir an,
gökyüzü yeni bir günü karşılıyor gibiydi,
gün başlıyor muydu ?
yoksa
bitiyor muydu?
bitmesini istemediğimden,

bir an,
başlıyor olduğunu varsaydım ben...