konservenin akıbeti.......

bu gün yine çok güldüm...öğle arasında aktarılan bir olaya.....
kedi sahibi olunca sohbetler dönüp dolaşıp kedi hanıma geliyor sonunda...söz kedilerden açılınca da vaktiyle yaşanmış bir olayı anlattılar...
yine gözümden yaş geldi...
24 saat görev yapan bir kuruluşta personel tarafından beslenen bir kaç kedi var....yemekhaneden besleniyorlar...ama bir ablaları var ki... onun da evde beslediği kedisi var ve bu kedileri kendi kedisinden neredeyse ayırt etmiyor...yemekhane artıkları ile beslenmelerine gönlü razı olmadığından evde beslediği kedisinin hazır mamalarından getiriyor, ofisteki dolabinda her zaman bir iki kutu yaş mama bulunduruyor ve kedicikler yufka yürekli ablalarının bu ikramları karşısında son derece mutlu, bayram etmekteler...
bir gün yufka yürekli abla sabah işe geldiğinde her sabah olduğu gibi kedicikler tarafından heyecan ve sabırsızlıkla kapıda karşılanıyor...sizi gidi siziler diyerek bir mama kutusu açıp paylaştırmak ve ondan sonrada işleriyle uğraşmak üzere dolabına gidiyor...ama bir gün önce koyduğu mama konservesi yerinde durmuyor......söylene söylene hanginiz şaka yapıyorsa tamam artık, bakın kedicikler acıkmış, bekliyor, lütfen ama diyerek söylenmeye başlıyor ama kimse dediğinden bir şey anlamıyor....sorun ortaya konup anlaşıldıktan sonra serviste konservenin akıbeti araştırılıyor..sonuç herkesi yerlere seriyor...
akşam vardiyasını devralanlar gecenin bir vakti içleri kazınınca ekmeğe katık olarak bir şeyler bulmak için dolapları karıştırırken buldukları ve üzerinde etiketi olmadığı için ne olduğunu anlamadıkları ama şanslarını bir denemek için açıp baktıklarında burunlarına gelen tavuk kokusundan yenecek bir şey olduğuna karar verip yaş kedi mamasını ekmek arası yapıp yiyorlar ....ve uzun bir süre o akşam neyi yediklerinden haberdar olmuyorlar..
el insaf dedim...başka da bir şey diyemedim....gülmekten.....