zekisindir sen, bunu en iyi bilenlerden birisiy-d-im ben.
aklının zamanla, zamana yenik düşüşünü izlemek üzüyor.
yoksa çoktan durumu kavrar, el koyar, başından savar,savuştururdun sen.
küçük a'lara sanki büyük A mış gibi davranmazdın, bilmez miyim seni ben.
ama bu a lar sen farketmeden çoğaldılar; hep bir ağızdan, ağız dolusu konuşuyorlar.
gün geldi ve sen artık gürültüsüz yapamaz oldun; aklın bulandı, başın döndü,hatta gözün....
bahçenizi yabani otlar bürüdü,ışıltısını ve sükseli halini kaybetti, sararmış otlara döndü canım kadife çimler, bir bakarsın, kaderine terk edilen japon gülü de bir daha çiçek açmamak üzere bitlenmiş.
uğraşmak istemiyorsun; yorgunsun, aklın bulanık, başın dönmüş, gözün de...
bak ninemin sandığında buldum; çuvaldızmış adı...
işe yarar mı bilmem; denemek istersen....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder