aile içinde şifası zor bir hastalık ya da vefat haberi olduğunda bana en son söyleniyor ya da ağızlardan kaçmış oluyor ya da ben anlıyorum canlar sıkılmış, ne oldu deyip ısrar edince söylemek zorunda kalınıyor.....
cünkü çok üzülüyorum...
üstüne üstlük böyle bir haber alınca uzakta olanı aramak yakında olanı ziyaret edip geçmiş olsun demek ya da baş sağlığı dilemek bana zor geliyor...
beylik cümleler kurup kasılıp kalıyorum..
oysa tebrik etmek, kutlamak ve bir sevinci yada başarıyı paylaşmak ne kadar da kolay.....
sıkıntılı ve acılı zamanlarda insanlar genellikle aranıp sorulsun yada ziyaretine gidilsin ister deniliyor......
misal ben, böyle durumlarda yalnız kalmak isterim..
ne çevremdeki kalabalığa ne çalan telefona ne de kapı ziline katlanabilirim..
belki bir çoğu için de böyledir ..
ama biz, böyle zamanlarda aramak, sormak hatta yanına gitmek gerekir diye onun adına karar verip hareket ederken buluyoruz kendimizi...
dünden beri ertelediğim telefon konuşmasını bu gün yapmak gerekiyor..
yarın bayram..
hiç olmaz...
hadi....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder