sabır

hafta sonu ne kadar neşeli geçtiyse hafta başı da o kadar sinir ve sabır bozucu gecti....
her iki duruma da neden olan kişiler farklı tabii...
dünkü olaydan sonra insanlar karşısında sabırlı ve sakin olmayı geçmişe göre çok daha iyi başarabildiğimi görünce kendime şaşırdım...
bu durumun ruhsuzlaşma ya da duyarsızlaşmaya doğru kaymasından da endişelenmiyor değilim...
sakin ve sabırlı olmayı da abartmamamaya çalışmam lazım diye düşünüyorum...
dün ve bu gün sıcaktan adeta eridik. biz boyleyken kadi hanım kürkü içinde nasıl dayanabiliyor bu duruma şaşırıyorum.ama iki gündür o da yerlere seriliyor.evin halı döşeli olması onu serinletmiyor tabii ki...
akşam eve gelince ilk iş olarak yıkayıp serinlettiğim balkona kedi hanımı çıkardım..hoşuna gitti...boylu boyunca gerindi ve serildi... ohh dedim kendine gelmiştir biraz da olsa...ama bu durum en fazla üç dakika sürdü... ayağa kalkıp yaramazlıklara başladı..balkon demirlerinden aşağı sarkarak sinek, kelebek vs. haşeratı pati atarak yakalamaya çalıştı...aşağıya uçacaktı şaşkın....

kedi hanım artık komut almayı öğrenmeye başladı...ona ya da bana zarar verecegini düşündüğüm hareketlere yüksek ses tonuyla "hayır" dediğim zaman eylemine son veriyor, yere uzanıyor ve gözümün içine bakarak bekliyor. onun bu haline ve bakışına dayanamıyor ve gülmeye başlıyorum..yumuşadığımı hemen anlıyor ve tekrar aynı şeyi yapmaya başlıyor...
bu yurekle benden eğitici olabilir amaa terbiyeci olmaz..