döngü.....

sonbaharın gelişi her sene inceden inceye ruhuma kasvet sinyalleri gonderir. bu sene de öyle...güneşin artık yorgun düşerek ferini kaybetmesi, gece serinliğinin iyiden iyiye iliklere işlemesi, yeşilin, pembenin, morun, nar çiçeğinin yerini kahvelere, sarılara,kızıllara terk etmesi, sokakta bağırış çağırış coşkuyla oynayan çocukların sokaklardan çekilmesi, her yıl tekrarlanan bilindik telaşlar, hazırlıklar...
aman kış geliyor!!!
inceden bir sızı yureklerde...
yaz bitti.....
sere serpeliğe, püfür püfürlüğe....,
soğuk karpuza, haşlanmış süt mısıra, taze incire,
mis gibi demli çay eşliğinde balkon sohbetlerine..,
ketene, penyeye, espadrile, pikeye,
veda zamanı geldi..

hoşgeldin sonbahar...;
ne iyi ettin de geldin diyemeyecegim yine...,
kusuruma bakma....
ama böyle...
her ne kadar kandırmak için büründüğün renkler muhteşem olsa bile...
nasıl atlatacağız seni...??
biraz şımararak, biraz şımartarak kendimizi ve dahi sevdiklerimizi....
her zaman yaptığımız gibi...
değişim zamanıdır....
tıpkı ilkbaharda olduğu gibi..